Wat doet een mens met een weekend van 3 dagen? Andalucía verkennen natuurlijk! En dus vertrok ik vrijdagochtend richting Granada. Bekend van het Alhambra én de gratis tapa's.
De bus op naar Sevilla en dan opnieuw de bus op voor een drie-uur-durende rit naar Granada. We kwamen uiteindelijk pas om half 8 's avonds aan omdat de bussen vol zaten en we er dus een paar aan ons neus voorbij zagen gaan ...
Ons hostel (el Granado Centro) had de perfécte ligging, net achter de kathedraal, naast de botanische tuinen en in een gezellige buurt. Die vrijdagavond waren we uitgenodigd pa' una cena in de flat van het vriendje van Palmira, de flatgenote van Charlee, m'n reisgenootje. En daar, niet alleen lekker gegeten, ook nog eens lekker Antwerp kunnen praten met Koen, een erasmusstudent die is blijven plakken en ondertussen al 6 jaar in Granada woont én met een lekker vettig Antwerps accent praat! Werd er een beetje nostalgisch van ...
Goed, el día siguiente. Vroeg uit de veren (ha. 10u ...), ontbijtje (was inbegrepen) en dan hop Granada in. Te voet. Bergop. Zucht. Maar het was het wel waard. We zijn helemaal tot bovenop de heuvel gewandeld, naar Las Cuevas de Sacromonte. Bergaf door de zigeuner/hippiebuurt en dan door de Marrokaanse buurt. Gewoon door elke straat, elk steegje ... En dan ... een klein beetje gewinkeld ... En dan ... een late siësta, douche, optaloren en stad in. Het toffe aan Granada is, is dat je bij elk drankje dat je besteld (bier of wijn) een gratis tapa krijgt! Allemaal goed en wel maar het zijn geen kleine tapa's hé, hele montaditos met frieten. En een mens kan maar zoveel op hoor ... Dan maar gratis chupito's in de plaats. En mojito's. Ha. En dan salsa! In el verdadero salsero, een salsabar waar je nog Spanjaarden tegenkomt (en Cubanen) kregen we een paar pasjes aangeleerd en algauw stonden we te shaken, draaien als echte salsadanseressen (dat vonden wíj toch ...).
En dan kwam zondagochtend ... hmm. Maar zondag stond wel het Alhambra op het programma!!! Je tickets moet je op voorhand kopen, zelfs buiten het seizoen in november. Er komt verschrikkelijk veel volk op af. Zaterdag was bijboorbeeld helemaal uitverkocht!
Het Alhambra is ongetwijfeld het mooiste gebouw/paleis/kasteel/burcht/... dat ik ooit gezien heb! En natuurlijk na een kwartiertje in de Palacios de Nasaríes begaf de batterij van m'n digitale camera het ... Super ... En dan wilde ik erg graag los leones (patio met 2 stromen en op het punt waar de stromen kruisen staat een fontein met 12 marmeren leeuwen rond)zien. Zijn ze die dingen toch wel niet aan het renoveren zeker. En blijkbaar al 3 jaar ondertussen. Dus geen foto's en geen leeuwen voor Stephanie. Maar dat maakte de rest niet minder indrukwekkend. Ongelofelijk dat daar vroeger mensen in leefden, in rondwandelden ...
Na drie uur (!) was het tijd om terug de heuvel af te dalen (toch maar met de bus ... ). Iets te eten, inpakken en terug naar huis. Huelva. Kut. Eerst en vooral was het al niet simpel om een bus terug naar Sevilla te pakken, alles zat helemaal vol en we moesten een luxe-bus nemen om op tijd in Sevilla te geraken om dan op een bus richting Huelva te springen. Oké, er zijn ergere dingen in het leven dan een luxe-bus moeten nemen (we kregen wel een "overlevingspakketje" voor de "slopende" rit van 3 volle uren in ongelofelijk comfortabele stoelen) maar die kostte wel 5 euro meer. En als student, wacht, als arme assistent-leerkracht, wil je op alles besparen!
Ik had eigenlijk ook gewoon geen zin om naar Huelva terug te keren ... Ik moest ten eerste nog een vrachtlaidng aan lesvoorbereidingen maken maar Granada heeft echt m'n hart gestolen! Het is echt een magische stad! Er is zo veel te zien en te doen, te beleven. Wanneer we naar Sevilla gaan (regelmatig toch wel want Sevilla ligt centraal én maar op een uurtje van H.) ben ik eigenlijk altijd wel blij om terug te keren. Maar Granada is toch anders. Daar zie ik mezelf ook nog wel zitten!
Gisteren dan, donderdagavond. In Huelva is momenteel het Festival de Cine Iberoamericano aan de gang. Een vrij grote bedoeling hoor, het festival is redelijk bekend hier. En we hebben connecties, iemand on the inside ... Dus gisteren lekker meegefeest met de Colombiaanse, Argetijnse, Spaanse, Portugese regisseurs en acteurs uit de films die vertoond werden. Ja, er gebeurt dan tóch nog iets in Huelva. Stinkend Huelva. Een klein weetje: Elke morgen hangt er een geur. En een paar dagen geleden was die echt ongelofelijk sterk, drong helemaal tot binnen door. Leuk is anders, maar ook dát raak je gewoon.
Nog maar 2 keer slapen en dan ...
