Couchsurfing in Cádiz

Oké we beginnen vanaf het begin. Dinsdagavond had ik afgesproken met Nicole, een meisje dat nu voor de tweede keer in het auxiliar programma zit en zowat álles over Huelva weet. Er waren nog een paar andere auxiliares, Teresa (en su novio, maar ik weet niet meer hoe die heet) en Zak (quote: "Zak Campbell, like the soup"), Daria (oude vriendin van Zak), Javi, Nonu/Nannu/Nuno en een blonde Oost-Europese. Gezellig tapas gegeten (ooooh abodo ... kwijl kwijl) en iets gaan drinken in een boeddha lounge bar (Mandala, denk ik). Om een lang verhaal kort temaken, Zak en Daria vroegen of ik niet mee naar Cádiz wou gaan, ze gingen couchsurfen. Naaaah, waarom niet? En dus zaten we een even later met z'n drietjes op de trein naar Sevilla. Eens aangekomen in Sevilla moesten we eerst nog een bus nemen naar het juiste station voor de bus naar Cádiz. We vroegen toevallig de weg aan een Spaans meisjes dat in België ging studeren! Bon, we kwamen dan uiteindelijk aan in Cádiz (we zijn in Huelva vetrokken om half drie en waren in Cádiz om zes uur ongeveer). Niko, de couchsurfing host, woonde eigenlijk in Rota. Om daar te geraken moesten we eerst nog de ferry nemen. dat vonden we eerst nogal veel 'gereis' dus gingen we op zoek naar een goedkoop hostel. Maar zowat alle budgetvriendleijke dingen zaten vol omdat er blijkbaar een bootrace op het plan stond. Dus dan toch maar die ferry nemen. Toen we op de boot aan het wachten waren kwamen we 2 Amerikanen tegen die op de militaire basis in Rota werken. De ene was een fotojournalist en de andere een wapentechnicus. En dat is alles wat we over hun werk te horen kregen want ze moesten het natuurlijk allemaal geheim houden. Nu, die wapentechnicus vertelde dat ie altijd reist samen met een "vriendje". En dat vriendje dat was een tinnen eendje waar hij dan een foto van trok op de plaatsen die hij bezocht. De fotojournalist was er een artikel over aan het schrijven en wou een quote van mij, de one from another country than the States. Ha. Swat, de boorit was super want de zon was net aan het ondergaan. Enige minpuntje was de wind, waardoor er nogal wat golven waren en we dus gevraagd werden om toch maar veilig op onze stoel te blijven zitten... In Rota pikte Niko ons op en bracht ons naar zijn huis dat trouwens immens groot was! Gesponsord door de Amerikaanse staat natuurlijk. Rota zit trouwens vól Amerikanen (door die legerbasis por supuesto). Daardoor hebben we dan ook een avondje doorgebracht met een deel navy guys!
Misschien moet ik ook maar eens uitleggen wat couchsurfing eigenlijk is. Wel, het is heel simpel. Mensen stellen hun sofa of extra bed beschikbaar voor reizigers, om in te slapen, gratis. Mensen over de hele wereld doen er aan mee. Een super initiatief!
Terug naar de reis. de volgende dag hebben we gelukkig toch in Cádiz kunnen doorbrengen. De boot vaarde niet uit omdat er te veel wind was. De bus die volgens de vrouw aan het loket aan de andere kant van de Rota vetrok, bestond niet toen we daar aankwamen. Maar er vertrok dan toch nog een bus aan de bootkade. In Cádiz hebben we ons dan wat vino, queso, chorizo, aceitunas y pan aangeschaft en hebben we ons op het strand gezet. Beetje, zwemmen, drinken, eten, zonnen ... Fantástische dag! Die avond hebben we zelf Mexicaans gekookt en hebben we in Niko's huis rondgehangen. In Rota is er niet zo heel veel te doen, en we hadden het huis toch voor onszelve. De volgende morgen moesten we vertrekken. Niko had een heel ontbijt voor ons klaargemaakt! Lekker maar er waren worsten waar pannekoeken omheen waren gebakken. Zucht, die gekke Amerikanen toch ... Na het ontbijt hebben we de trein terug naar Sevilla genomen. En daar moest ik dan afscheid nemen van Daria ... Echt een supertoffe! Zij moest terug naar New York (Zak komt ook uit New York trouwens!!). En als ik nu in New York ben dan heb ik ineens plek om te slapen. Gratis. Ja ja, netwerken hé! Zak en ik moesten dan natuurlijk nog terug naar Huelva, met de trein. En dat was mijn eerste couchsurfing trip!! Voor herhaling vatbaar? Ik denk 't wel!