Vanuit Brasschaat naar el culo de Europa y el norte de África

Oké goed opletten want het eerste stukje is een reisverslagje en dus voor iedereen die op bezoek wil komen een handig gidsje!
Maandagochtend 7u werd ik enthousiast uitgewuifd door de buren en de zus bij mijn vertrek naar Brussel. daar had ik om half 9 (ruim op tijd vertrokken dus, maar je kent het hé, file file file)afgesproken met Barbara (ook een HIVT'er) om samen naar Sevilla te reizen. Blijkbaar is Vueling toch een populaire maatschappij want de rij aan de check-in was redelijk lang en de vlucht zat dan ook helemaal vol. Na het bijbetalen voor m'n extra kilo's (maar 4 !!!) kregen we onze boarding passes en moesten we afscheid nemen. Korte pijn, dag zeggen, knuffel en daaahaaaag! Voor ik het goed en wel besefte, steeg het vliegtuig op en landden we in Sevilla. Daar namen we dan een taxi naar het busstation. Barbara moest naar 'n andere, ik naar de Plaza de armas. Daar had ik eigenlijk al onmiddelijk een bus (half 3, moest daar maar een half uur wachten). Even een berichtje naar Kamal (1 van m'n compañeros de piso) die me netjes stond op te wachten aan het busstation van Huelva (de busrit van Plaza de armas in Sevilla naar het busstation (rechtsreeks!) van Huelva duurt een uurtje) en onmiddellijk m'n koffer in z'n handen geduwd kreeg (een beer van een kerel maar hij vond het toch ook wel een zware koffer... oeps). Hij liet met het appartementje (fotootjes volgen later) even zien maar moest dan nog even 2 Fransen een piso tonen. Niet erg, kon ik me even douchen (in de ongelofelijk kitscherige rode/roze badkamer). En dan stond ik plots oog in oog met ... Emiliano die zich ook een hoedje schrok want hij wou net zijn T-shirt uittrekken! Op zich geen probleem natuurlijk ;) Een tijdelijke logé, hij vertrekt vandaag al terug naar Italië. Sociale kerel, is het gewoon om te reizen en "knowing new persons". Had nog geen woord Engels gesproken en moest dat dus met mij doen.
Wat later kwam Kamal terug die me meetroonde naar vrienden van hem waar hij eindelijk mocht eten en drinken (hij doet mee aan de ramadan). Dan terug naar huis, waar plots nog een hele reeks nieuwe mensen zaten (vraag me niet maar hoe ze heten (kijk Lara, nu is het juist hé) want ik zou het niet weten). En allemaal praten ze Spaans hé. Héél tof. Soms. Want als ze hun sappig andalú boven halen begrijpt Stephanie er maar weinig van. Met als gevolg dat volgende vraag regelmatig klonk: Lo has entendido? Met mijn standaardantwoord: No. Hablas demasiado rápido. Maar ik deed moeite om hen te verstaan en zij dus om wat duidelijker te praten. Eéntje praat er castellano tegen mij, die maakt er zowat zijn beroep van om los de erasmus (ja dat ben ik eigenlijk niet maar probeer ze dat maar eens uit te leggen. Heb ik ook wel gedaan maar alle buitenlanders die hier zitten worden gewoon als erasmussers beschouwd) fastoenlijk Spaans bij te brengen. Hoewel ik eigenlijk doodop was, is het toch nog 3u geworden. Rond de catchimba (ofzoiets, ja zus, la pipa de agua oftwel de waterpijp) bleven ze ("ze" wie is ze? vrienden en vrienden van vrienden) maar tetteren! Wel gezellig hoor, een leuke ontvangst ! En buiten op het terras! het was wel aan het regenen en iedereen had het koud, behalve ik. Voor mij was het echt nog bijna tropisch in m'n rokje en T-shirtje. Kreeg ik ook nog de schuld van het regenweer ... want in België regent het altijd natuurlijk en in Huelva had het al 4 maanden niet meer geregend... Sowry...
Vandaag werd ik om half 12 wakker van 't smsje van m'n zus. Van al de spanning en het weinige slapen van de voorbije dagen, droeg ik nu wat de gevolgen: hoofdpijn. Maar een paar uurtjes op m'n bed hebben die doen verdwijnen! En nu zit ik hier op m'n laptop in m'n zetel naast Giovanni (die hier ook maar tijdelijk is, hier niet slaapt maar hier blijkbaar wel gewoon áltijd zit) te internetten. Vanavond heb ik afgesproken for tapas and drinks met een andere auxiliar die hier het reilen en zeilen al wat kent!

'sta pronto!