Zucht, zaterdag was het dan zover. Mi fiesta de despedida... Zaterdagochtend samen met m'n zus de zetels aan de kant geschoven (voor de losbandigen onder ons), het tuintentje opgesteld (mocht Jezuske mijn vertrek ook betreuren aka voor als het zou beginnen regenen), een paar liter sangria klaargemaakt (para el ambiente) en overal vlaggetjes (Spaanse welteverstaan) en ballonnen (gele, om in hetzelfde kleurenpalet te blijven want de servetten die waren rood) opgehangen. Vanaf half 3 stroomden buren, familie, vrienden en vriendinnetjes maar ook m'n allerliefste babysitkindjes toe, de hemel bleef mooi blauw, er moest nog sangria worden bijgehaald (bedankt zusje om nog eens naar de Colruyt (hé gratis reclame) te rijden), hapjes à la gazpacho, calamares en pizza (okee, niet écht Spaans maar wél superlekker!!) passeerden de revue.
Als iedereen het rode kaartje aan het aandenken (rode suikerboontjes in een zakje toegeknoopt met 'n geel lintje (opnieuw in hetzelfde kleurenpalet, get it?) heeft gelezen, komen ze hier wel terecht. Dus via deze: Het was een fantástische manier om afscheid te nemen. Bedankt iedereen! Os quiero muchísimo! Ik ga jullie allemaal héél erg missen, maar hopelijk toch niet té erg ;)
Het komt akelig (goede zenuwen) dichterbij... Volgende week maandag rond deze tijd zet ik voet op Spaanse bodem!
Olé!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten